Á maður að prófa þetta líka?

Eiginlega ætlaði ég bara að leiðrétta litla frétt um húsbruna í Noregi, en úr því ég varð að fara í gegnum skráningu og staðfestingu og guð má vita hvað, þá er kannski ekki svo vitlaust að prófa að blogga í smá stund.

Þetta skráningarferli með tilheyrandi notendanafni og lykilorði kom af stað hugrenningum hjá mér um um allt þetta auðkenna/skráningafargan sem dynur yfir mann, ekki bara þegar maður sest við tölvuna, heldur líka þegar maður er t.d. á ferðalögum (og það er ég oft).

Þessi skráning var sennilega í tíunda skipti í dag sem ég þarf að gefa upp notendanafn og lykilorð til að framkvæma einföldustu hluti. Maður skilur eftir sig sporin út um alt. Þetta eftirlit allt saman er farið að pirra mig svolítið.  Mér datt í hug í gær, þegar ég byrjaði að fækka fötum fyrir framan almenning í annað skipti í gær (nánar tiltekið á Gardermoen) að á meðan menn eru alveg að fara yfirum í vopnaleit í flugvélum (og mér finnst þetta vera komið út í öfgar), þá er bókstaflega ekkert eftirlit með járnbrautarlestum og því hverju menn drösla um borð þar.

 Lýkur hér fyrsta bloggi.